Wybacz, ale w tym miejscu zawieszę na moment całą iluzję i napiszę coś osobistego jako autor. Robię tak tylko i wyłącznie ze szczerej chęci podziękowania tym, bez których zapewne dawno bym się poddał. Czuję, że nie zasłużyłem na pomoc niektórych osób, a mimo to ją dostałem. Byłem świadkiem niesamowitych postaw, budujących rozmów, mądrej krytyki i wielu chwil, które mocno na mnie wpłynęły. Chciałbym w tym miejscu wymienić każdego, od którego usłyszałem choćby jedno ciepłe słowo. Mam wrażenie, że dziś często zapominamy, jak może to być dla kogoś ważne. Są tu ludzie o odległych światopoglądach, religii, grupach społecznych czy zawodowych. Mimo to pomagali w najróżniejszy sposób i wytrącali mnie z wielu czarnych chwil.

Rodzina

Daria Bednarek - chyba nie jestem w stanie wynagrodzić jej cierpliwości, wyrozumiałości do mnie, tego że nie wypominała mi kolejnych przepadających terminów, roztargnienia i tego częstego odklejenia od rzeczywistości. Wiem, że nie było jej łatwo, że miała wątpliwości, różne rozterki mimo to była przy mnie i wspierała jak umiała. 
Jolanta i Tomasz Bednarek - bez ich pomocy nigdy bym nie skończył. Wbrew oczywistych wątpliwości w moje decyzje zawsze mogłem na nich liczyć. To oni nauczyli mnie pasji, wrażliwości, ciekawości świata i szerszego postrzegania rzeczywistości, które doceniłem po latach.
Teresa i Stefan Bednarek - czułem, że pierwszy raz we mnie uwierzyli. Niestety nie zdążyłem i Stefan nie mógł zobaczyć tego o czym opowiadałem. 
Jolanta i Jozef Stranak - umieli mnie wysłuchać i nigdy nie dali znać, że zwariowałem.
Filip Stranak - pomagał, słuchał, umiał mądrze skrytykować niektóre decyzje, rozwiązania.
Ania i Filip Żak - usłyszałem kilka ciepłych słów, które były mi akurat potrzebne.
Marek Bednarek - pomógł mi wiedzą techniczną i dał kilka budujących słów. 
Karolina i Darek Wąs - zawsze czułem wsparcie, mimo mojej trudnej natury. 
Bożena Bednarczyk - miała sporo obaw w to co robię, ale i tak czułem, że trzyma kciuki.
Antoni Guba - udostępnił mi swoją działkę do pierwszych prac z drewnem. Później chyba wierzył, że kiedyś skończę, mimo moich mglistych opowieści.
Karina i Michał Musiej - wysłuchali dziwnej opowieści i zamiast drwiny widziałem ciekawość i wsparcie.

Współpraca

Dawid Fluder - programista, przyjaciel, właściwie brat. Odpowiedzialny za kodowanie strony www i mój spokój. Nigdy nie narzekał na moje gadanie, prośby, zbyt wylewne słowa. 
Marcin Janowski - trzymał kciuki i wierzył, że dobrnę do końca. Później wziął na siebie część biurokratycznej pracy, której ja nigdy nie zrozumiem. 
Asia Matyasik - bardzo pomogła mi przy tekstach robiąc pracę redakcyjną tak, żeby wszystkie opowiadania nadal były częścią mnie. Poza tym usłyszałem wiele ciepłych słów i wiary w to co robiłem.
Krzysztof Stanio - aktor, który użyczył swojego głosu we wszystkich opowiadaniach. Poza tym spore wsparcie psychiczne i cierpliwość do mnie.
Dagmara Paluszkiewicz - tłumaczenie na język angielski i wiele miłych, budujących słów. 
Samuel Frysztacki - fotografie z garażu i godziny rozmów, wsparcia.

Pomoc techniczna

Pan Andrzej z garażu - dał mi wolną rękę na pracę w garażu i nigdy nie marudził na powstającą tam fabrykę monstrum.
Pan Mariusz stolarz z garażu - zawsze mogłem pójść i zapytać o tajniki pracy z drewnem. Spora cierpliwość do moich wiecznych pytań nowicjusza. Później odciążył mnie w niektórych pracach stolarskich. 
Artur Paluch - świetny stolarz, którego znalazłem na samym początku prac. Zadzwoniłem i mimo, że mnie nie znał przez godzinę opowiadał mi o pracy z drewnem, lakierowaniu. Zawsze mogłem zadzwonić z pytaniem. 
Firma BaQ Garaż - stworzyli świetne stoły do mojej pracowni, później pomagali mi wytoczyć kilka części, które sobie ubzdurałem.
Krzysztof Wierzgoń i firma VRIK- pomógł mi mimo tego, że chyba go zawiodłem, za co niezwykle go szanuję.
Edyta Morawiec - kobieta o nieskończonej wyrozumiałości dla kogoś takiego jak ja. Gdyby nie ona, to pewnie nie mógłbym spokojnie zająć się pracą nad tym wszystkim.
Monika Papierzyńska- to, że mnie nie wyzwała albo nie przestała odbierać wiadomości jest dla mnie zadziwiające. Bardzo pomogła mi w papierkowych rzeczach.
Firma KplusL - męczyłem ich dziwnymi pytaniami o technologię druku i wizjami, ale nigdy nie rzucali słuchawką, tylko doradzali i pomagali. Bardzo sprawnie pomagają mi w całej technologi sitodruku.
Agnieszka Roman - zawsze mogłem liczyć na jej pomoc w sprawach technicznych. Niezwykła cierpliwość do mnie i profesjonalizm. 
Piotr Szymborski - bardzo pomógł mi wiedzą techniczną w zakresie Tampodruku. Finalnie technologia trochę mnie przerosła, ale to wyłącznie moja wina.
Firma Sopur - zmieniałem technologie, marudziłem, męczyłem pytaniami, a oni zawsze słuchali i doradzali. Ich lakierami maluję postacie.
Beata Fluder - okazała dużą cierpliwość przy pracy nad stroną.
Jarosław Okołowicz - pomógł przy wywoływaniu zdjęć starą, tradycyjną techniką w ciemni. Duża wiedza, cierpliwość i pasja. 
Jakub Wiewióra - po tak wielu latach był chętny pomóc mi wiedzą prawną.
Firma Artchem - pomoc i doradzanie w temacie farb, lakierowania, narzędzi.
Cieszyński sklep z antykami - właściciel okazał mi dużo cierpliwości.
Przemysław Czaja - bardzo fajny człowiek. Nie znał mnie, a podzielił się swoim doświadczeniem w technikach druku.
Piotr Kuba - miał do mnie cierpliwość i uczył sitodruku. 
Wojciech Filc z firmy Interas - pomógł mi z bardzo ważnym elementem bigówki, którą budowałem.
Marek Haremza z firmy kartondlaciebie.pl - pomógł wiedzą techniczną, gdy siedziałem nad opakowaniami.
Firma Skriptus -  dziesiątki dziwnych próśb poligraficznych i nigdy nie słyszałem prychania, czy marudzenia. Miłe słowa wsparcia od szefa.
Jerzy i Janusz Gaszczyk z firmy Doris - zawsze mogłem liczyć na idealne drewno dla postaci. 

Wsparcie psychiczne

Alicja Woźnikowska-Woźniak, Urszula Szwed, Ania Pillar i Justyna Świerczek z agencji Dinksy - były pierwszymi osobami, które widziały stare projekty postaci, pewną mglistą wizję. Bez ich ciepłych słów prawdopodobnie schowałbym temat do szuflady. Naprawdę nieocenione wsparcie, także w późniejszych etapach.
Sandra Mazur - wierzyła w cały ten świat i że uda się to skończyć. Nigdy nie czułem, że ją nudzę swoimi historiami, problemami z jakimi się borykałem. 
Antoni Olejnicki - wiele długich rozmów, wsparcia i wiary, mimo przeciągających się prac i znajomości czysto korespondencyjnej. 
Julia Szypuła - niezwykle ciepłe wsparcie. Wiele jej opowiadałem, nigdy nie ziewała i nie klepała się w czoło.
Kamil Bałkowski - jedne z przyjemniejszych rozmów, wspólnych wieczornych kaw i inspiracji. Mimo, że temat przeciągał się o kolejne miesiące, miałem mnóstwo rozterek, problemów, dołków, to zawsze mogłem liczyć na rozmowę bez grymasów. Słuchał mnie w autentycznej uwadze.
Kasia i Jakub Bałkowscy - kilka bardzo ciepłych słów i pozytywnej reakcji na moje dziwne opowieści
Krystian Essel - bardzo budujące i mądre rozmowy, ale też sporo kubłów zimnej wody, które dużo mi dały. To, że w ogóle poświęcił mi tyle swojego czasu było dla mnie niezwykle nobilitujące.
Jerzy Boruta - bardzo ciekawe wizyty w garażu i rozmowy. Solidne stanie na ziemi, a mimo to dużo słów wsparcia. 
Mariola Zawada - sympatyczne rozmowy i sporo wsparcia mimo, że nigdy się nie widzieliśmy.
Kamil Wójcik - jeden z pierwszych znajomych, którym opowiadałem o postaciach, pewnej wizji. Bardzo ciekawe rozmowy, nie tylko na ten temat.
Marta Wójcik - żywe zainteresowanie moim dziwnym pomysłem. Tego typu reakcje, choć często bardzo subtelne, wybijały mnie z poczucia winy za obraną drogę. 
Marcin i Marta Bestwina - umieli wysłuchać i mimo kolejnych terminów i dość nieudolnych tłumaczeń nigdy nie drwili.
Michał, Agnieszka, Inga i Pola Koniarscy - dużo psychicznego wsparcia i sympatycznych rozmów, które sobie ceniłem.
Nigdy nie dali mi znać, że robię coś niepoważnego czy głupiego. 
Artur Wasilewski - zalałem go swoimi dylematami i dziwnymi opowieściami o świecie, który tworzyłem, a on mnie wysłuchał i podbudował.
Michał Rauszer - pomógł mi na początku drogi, zamiast zwątpić w kolejny dziwny pomysł. 
Ala Podskarbi - miła wizyta w garażu i rozmowa, która mnie podbudowała.
Igor Ginalski - bardzo ciekawa postać, sporo wsparcia i miłych słów. 
Adriana Nowicka Połeć - miałem wrażenie, że ją to autentycznie ciekawi i że trzyma za mnie kciuki. 
Pola Chabot - niesamowicie miła rozmowa mimo, że nigdy się nie poznaliśmy. Dużo słów, które pchnęły mnie dalej i wybiły ze zwątpienia. 
Włodek Markowicz - lekko surrealistyczne spotkanie i znajomość, która była ważnym momentem i czymś co pozwoliło mi trochę w siebie uwierzyć.
Ania Pisu - przesympatyczna osoba, która umiała mnie wysłuchać.
Mikołaj Przyklenk - dużo ciepłych słów i wiary w to co robię, mimo że zna mnie tyle lat.
Ilona Majewska - bardzo pomogła w zrozumieniu wielu aspektów całego projektu. Ona zainspirowała mnie do pisania opowiadań w czasie spaceru i do stworzenia mapy. Niestety, chyba ją zawiodłem i nasze drogi się rozeszły.
Grzegorz Marecik - kilka naprawdę fajnych wizyt w garażu, rozmów i sensownej krytyki.
Kamil Śliwka - sporo miłych słów i pomocy przy animacjach. Pochwała od kogoś takiego niesamowicie budowała.
Dawid Pośpiech z agencji Iskrzy - czułem, że naprawdę trzyma kciuki i umie słuchać. 
Łukasz Larysz i Sebastian Rurarz z agencji Atomowa - bardzo miłe rozmowy. Nigdy nie dali mi do zrozumienia, że zwariowałem. 
Mateusz Ciebiada - sympatyczne opowieści na ławce i spory entuzjazm. 
Kasia od Wojtiego - rozmowa z nieznajomą, która bardzo dużo mi dała.
Wojtek Kasperek - zjawiał się, słuchał i nigdy nie drwił z tego co robiłem. 
Barbara Brachmańska - bardzo lubiłem rozmawiać z nią o powstających historiach, postaciach, zawsze umiała mnie wysłuchać.
Asia Matysik - dużo miłych słów i kilka cennych porad.
Krzysztof Klapuch - opowiadałem mu o moim dziwnym świecie, ani razu nie dał mi do zrozumienia, że coś ze mną nie tak. 
Tomasz Kargol - inspirująca pracowitość, dbałość o szczegóły i wytrwałość. Umiał również wysłuchać tego, co chodziło mi po głowie.
Agnieszka Cichoń - mimo, że zawiodłem ją tyle razy to trzymała kciuki za całość.
Elektryk, który naprawił mi motoreduktor - zwykła naprawa silnika zmieniła się w ciekawą godzinną rozmowę, która mnie podbudowała.
Tomek i Bartek Nowalscy - fajne spotkanie i rozmowa po tak wielu latach.
Ilona Stopa - ciepła reakcja na moją nieudolną próbę opowiedzenia tego, co sobie wymyśliłem.
Dominika Więcławek - kilka budujących zdań od kogoś takiego dużo dla mnie znaczyło.
Kajetan Cyganik - fajna wymiana wiadomości o całym tym świecie i wiele pozytywnych słów. 
Beniamin Zapała -  długo trzymałem projekt w tajemnicy przed nim, ale niepotrzebnie. Czułem szczere wsparcie.
Kamila Wybraniec - miała ze mną naprawdę wiele nerwów, jednak czułem, że wierzy w to co robię.
Ewa Gawliczek - blond zjawa, która trzymała kciuki mimo moich dziwactw.
Michał Kochan - czułem, że interesuje go to co tworzę i że nie uważa tego za wybryk czy głupstwo.
Arek Sobociński - niewiele mu mówiłem, ale widziałem, że i tak go to ciekawi. 
Tobiasz Wybraniec - wiele mu zawdzięczam i tyle razy go zawiodłem, ale i tak mi pomógł i dał kilka mądrych rad.
Piotr Wybraniec - wysłuchał mojej dziwnej opowieści i nie drwił, co wiele dla mnie znaczy.
Konrad Matysik, Piotr Anioł, Przemek Staniewski i Rafał Latusek - opowiadałem im w garażu o wszystkim co tworzyłem z obawą, że mnie wyśmieją, albo uznają to za niepoważne. Zamiast tego dostałem sporo słów wsparcia. 
Katarzyna Wrońska - dużo bardzo pozytywnych słów i dawki energii.
Małgorzata Litorowicz - trzeźwe spojrzenie i kilka mądrych rad. Umiała mnie wysłuchać bez pukania się w czoło.
Bolesław Lepczyński - pomógł mi w wynajęciu lokalu.
Prezes Spółdzielni mieszkaniowej Gerard Weychert - przez 40 minut opowiadałem w jego biurze o projekcie, tak przecież innym od tego, czego słuchał na co dzień.
Zamiast drwin usłyszałem wiele bardzo miłych i budujących słów. Później pomógł mi z lokalem, do którego miałem przenieść się z garażu. 
Adam Grzybczyk - bardzo dziwne spotkanie. Wparowałem do Kancelarii Pana Adama ze swoimi dziwnymi opowieściami,
mimo to zostałem wysłuchany i otrzymałem kilka miłych słów. 
Andrzej Brachman - trzymał kciuki za to co robię.
Piotr Jędras - spora inspiracja i ciepłe słowa. 
Andrzej Tucholski - kilka miłych słów od tak ciekawej osoby potrafi podbudować.
Pracownicy miejskiego złomowiska - mimo ich pewnej początkowej surowości pozwalali mi rozglądać się po tym fascynującym składowisku metali.
Firma Wizja studio - zamiast przegonić mnie miotłą pozwalali brać nawet spore odpady najróżniejszych plastików, z których budowałem narzędzia.
Sąsiad z Garażu, który zbiera złom - nigdy nie odmawiał mi rozglądania się po jego zbiorach gdy potrzebowałem jakiejś części, śrubki czy sprężyny. Pomógł mi obmyć zakrwawioną głowę po małym wypadku w garażu.
Pan z autokaru do Krakowa - początkowo dość lodowata relacja zmieniła się w naprawdę interesującą rozmowę, nie tylko o świecie, który wtedy tworzyłem.
Ekipa, która miała piwną miejscówkę obok mojego garażu - zaprosili na jedną lufę i umieli wysłuchać. To był czas, gdy większość rzeczy mi nie wychodziła i głównie błądziłem, więc ta dziwna rozmowa była miłym momentem.

... drugie życie tego świata ...

Paulina(@miedzy_drzewami_pracownia) - pomogła mi przy innym projekcie co obudziło we mnie nadzieję do spróbowania z olbrzymami jeszcze raz
Magda Nowosad(@matryoshka.on.the.road) - jej słowa bardzo mnie wzruszyły, podbudowały. Szczególnie, że po premierze, załamaniu, byłem już prawie pewien śmierci tego projektu, śmierci marzenia.

Na koniec dziękuję ludziom anonimowym, którzy w jakikolwiek sposób mi pomogli. Pracownikom Górniczej Spółdzielni Mieszkaniowej. Pracownicom sklepu Mazur z Jastrzębia-Zdroju za dziwne pytania o narzędzia i śrubki. Pracownikom sklepu Seger za informację o różnych polimerach. Wszystkim sąsiadom z garażu, którzy często pomagali mi jakąś radą albo częścią oraz tym, o których zapomniałem wspomnieć. Niestety pamięć jest krucha.

Cały ten świat dedykuję mojej Darii, Zuzi i Hani -  bez nich nie znalazłbym sensu ani energii do tego wszystkiego.

Bartosz Bednarek - autor